Insektet polenizuese, duke filluar me bletët janë në rënie drastike në të gjithë botën, kryesisht për shkak të përdorimit të pesticideve dhe ngrohjes globale. Por çfarë pasojash ka ose mund të ketë kjo zhdukje masive që njerëzit përdorin për të ushqyer veten? Planifikimi strategjik efektiv për kontrollin e fenomenit, ishte subjekt i një studimi ndërkombëtar i cili për herë të parë u përpoq të përcaktonte situatën globale. Hulumtimi përfshiu rreth 20 shkencëtarë nga qendra kërkimore në 5 kontinente dhe rezultatet e të cilëve janë botuar në Science Advances.
Studiuesit, të koordinuar nga Universiteti Gjerman i Stellenbosch donin të mblidhnin të dhënat e përfshira në një mënyrë të fragmentuar në studime të shumta dhe të racionalizonin atë që ka dalë deri më tani në lidhje me ndryshimet në cilësinë dhe sasinë e farërave të lidhura me praninë ose mungesën e pjalmuesve. Në mënyrë të veçantë, ata mblodhën mbi 1.500 eksperimente të pranishme në tre baza të mëdha ndërkombëtare, të cilat kishin si objekt pak më pak se 1.400 popullata bimore dhe rreth 1.100 lloje që i përkisnin 143 familjeve në të gjithë botën, me përjashtim të vetëm të Antarktidës.
Rezultati ishte se një e treta e bimëve që prodhojnë lule, në mungesë të pjalmuesve nuk do të prodhonin më farëra, ndërsa rreth gjysma e tyre do të kishin një reduktim të pjellorisë 80%. Në fakt, vetëpjalmimi, i mundshëm për shumë bimë është shumë më pak efikas sesa ndërhyrja e insekteve. Për më tepër, ajo ka pasojë e cila nga ana tjetër, ushqen një rreth vicioz: Bimët vetë-pjalmuese prodhojnë më pak polen dhe më pak nektar dhe kështu kontribuojnë në uljen e popullatave të insekteve. Dhe kjo nuk është e gjitha. Nëse ka një rënie të pjalmuesve, përveç zvogëlimit të biodiversitetit, i cili është gjithmonë një ngjarje e dëmshme, krijohen kushtet ideale në mënyrë që bimët që janë në gjendje të vetë-pjalmohen të mbizotërojnë mbi të tjerat, duke favorizuar më tej zhdukjen e insekteve.
Sipas autorëve, për fat të keq ne jemi tashmë në një situatë në të cilën polenizuesit, kur janë të pranishëm nuk janë në gjendje të kompensojnë humbjet në zona të tjera dhe për këtë arsye është shumë urgjente të veprojmë nëse duam të shmangim katastrofat e vërteta ushqimore. Racionalizimi i të dhënave ka nxjerrë në pah frontin e parë në të cilin duhet ndërhyjë: Ka zona të mëdha prej të cilave pothuajse asgjë nuk dihet sepse nuk ka sisteme për zbulimin e pranisë së pjalmuesve. Në të njëjtën kohë, ligjet duhet të miratohen për të mbrojtur pjalmuesit, për kufizimin e përdorimit të substancave më të dëmshme. (IlFattoAlimentare)
Qendra Alert/Alert.al
