Një përqindje që varion midis 90 dhe 99% e shpyllëzimit në zonat tropikale i atribuohet drejtpërdrejt ose indirekt bujqësisë. Të dhënat, shumë më të larta se ato që zakonisht konsiderohen të vlefshme deri më tani (rreth 80%), përmbledhin rezultatet e një pune që përfshinte disa nga grupet kërkimore më të kualifikuara në botë.
Studimi i botuar në Science , zbuloi një fakt të papritur: 45-65% e shpyllëzimit i atribuohet praktikave aktuale bujqësore, siç është kultivimi i plantacioneve të reja. Ajo që ka mbetur përbëhet nga projekte bujqësore që nuk u kryen asnjëherë ose nuk u kryen sepse ishin konceptuar keq. Ose nga programe për të cilat është kërkuar autorizimi për shpyllëzimin për të marrë fonde të cilat nuk janë përdorur asnjëherë për bujqësi, ose janë përdorur për ndonjë gjë tjetër, jo rrallë për biznese të paligjshme. Përveç kësaj, disa zona të pastruara janë rezultat i zjarreve bujqësore që janë përhapur në pyjet ngjitur me zonat e pastruara, duke shkaktuar zjarre.
Raporti shkon edhe më thellë dhe identifikon praktikat bujqësore më të lidhura me shpyllëzimin: Zgjerimi i kullotave është deri tani shkaku kryesor i shpyllëzimit, që përbën rreth gjysmën e hektarëve të humbur. Vaji i palmës dhe kulturat e sojës së bashku përbëjnë të paktën një të pestën e fenomenit, dhe kultura të tjera si kakao, kafeja, orizi, misri ndoshta përbëjnë pjesën më të madhe të pjesës së mbetur të shpyllëzimit, megjithëse me variacione të mëdha rajonale dhe me shifra ende të paqarta.
Nëse duam të parandalojmë që fenomeni të vazhdojë të rritet, nënvizojnë autorët, politikat kombëtare dhe ndërkombëtare duhet të marrin parasysh gjithçka që lidhet me shpyllëzimin, duke shpërblyer praktikat konservatore dhe rigjeneruese.
Megjithatë, në mënyrë që masat të jenë të suksesshme, në vend që të mendohet për produkte individuale, mbi të cilat është e vështirë të kryhen kontrolle, do të ishte e dobishme të ndërhyhej në zinxhirët e furnizimit, për të favorizuar lindjen dhe ruajtjen e partneriteteve të virtytshme midis prodhuesve, konsumatorëve dhe qeveritë. Për këtë qëllim, do të nevojiteshin masa të forta, të bazuara në stimuj që e bëjnë bujqësinë e qëndrueshme ekonomikisht të favorshme, si dhe mbështetjen e fermerëve të vegjël më të cenueshëm dhe dekurajimin e shkatërrimit të mëtejshëm të bimësisë autoktone. Për më tepër, planifikimi duhet të përfshijë vëmendje më të madhe ndaj tregjeve vendase, të cilat janë shtytësit kryesorë të kërkesës për shumë lëndë të para.
Së fundi, studimi nxjerr në pah tre dobësitë për shkak të të cilave është ende e vështirë të justifikohet shkencërisht ndonjë vendim. E para është mungesa e të dhënave globale: Pa shifra të qëndrueshme në mbarë botën nuk është e mundur të jemi të sigurt për tendencat e përgjithshme të fenomenit të shpyllëzimit. E dyta është se me përjashtim të vajit të palmës dhe sojës, mungojnë të dhënat për produkte specifike për të kuptuar se cilat janë më të këqijat. Në veçanti mungojnë anketat në lidhje me kullotat dhe ky është shkaku kryesor i shpyllëzimit. (IlFattoAlimentare)
Qendra Alert/Alert.al
LINI NJË KOMENT